КАКВА Е ПОДГОТВЕНОСТА ЗА КОРИСТЕЊЕ НА ВОЗИЛА ЗА МИКРОМОБИЛНОСТ?

Кога би можеле да возите велосипед, мопед или е-тротинет до работа, дали би избрале да го направите тоа? Испитаниците во “Анкетата за потрошувачите за сопственост на мобилност”спроведена од центарот за идна мобилност МекКинси во јули минатата година година беа ентузијасти за овие опции при што речиси 70 проценти изјавија дека се подготвени да користат возила за микромобилност за нивното патување.

Нашето истражување, исто така откри дека прифаќањето на микромобилноста ќе биде далеку од униформно поради фактори специфични за локацијата. Подготвеноста да се користат мали возила беше најголема во земјите со долга традиција на микромобилност, како што се Италија (81 отсто) и Кина (86 отсто). На другиот крај од спектарот, само 60 проценти од испитаниците во САД рекле дека би размислиле за микромобилност. Можеби затоа што традиционално се потпираат на приватни автомобили или јавен превоз за нивните патувања, а глетката на некој што се пробива низ сообраќајот на мопед или скутер е релативно ретко.

Севкупно, испитаниците во анкетата претпочитаат велосипеди, кои нудат подолг досег и подобар простор за складирање од електронските скутери и пониска цена од мопедите. Сепак, неколку исклучоци беа очигледни. На пример, мопедите се особено популарни во Кина, каде што властите не бараат возачите да имаат дозвола или осигурување за возила со максибрзина од 25 километри на час. Испитаниците во Обединетото Кралство и Кина беа најнеподготвените корисници на е-скутерите (тротинетите), веројатно затоа што тие земји или ги забранија тие возила поради безбедносни причини или неодамна ги одобрија. Спротивно на тоа, потрошувачите во САД, Франција и Германија, кои имаат воспоставено системи за споделување, беа поотворени за електронските скутери. Овој тренд не е изненадувачки, бидејќи секое возило што е лесно достапно преку услугата за споделување има тенденција да доживее пораст во приватните набавки.

Наодите од анкетата имаат импликации за играчите низ екосистемот за микромобилност и за нивните изгледи за успех:

Даватели на споделена мобилност

Со оглед на тоа што преференциите за микромобилност варираат во зависност од регионот, давателите на споделена мобилност мора да ги разберат навиките за локалниот транспорт за кој било град или регион во кој сакаат да работат. Општо земено, давателите на услуги прво ги избираат градовите во кои сакаат да работат, а потоа ги испитуваат локалните преференции за да утврдат кои начини на транспорт ќе бидат најбарани. Во одреден момент, тие може да ги прошират своите портфолија на производи на пример, додавајќи мопеди на опциите за велосипеди на одредени локации. Додека оваа експанзија може да освои нов бизнис, нивните капитални расходи ќе се зголемат. Комбинираната флота, во која возилата имаат различни барања за одржување, потреби за полнење и животни циклуси, исто така ќе ги зголеми стратешките и оперативните барања.

Оператори за полнење и паркирање

Оваа група може да понуди решенија за полнење и паркирање погодни за неколку режими на микромобилност. Покрај зголемувањето на побарувачката за нивните објекти, сеопфатниот пристап ќе им помогне на градовите да го минимизираат бројот на возила паркирани на улиците и да ја оптимизираат употребата на микромобилноста.

Јавни транспортни оператори

За да овозможат непречено патување од точка А до точка Б, операторите за јавен превоз можат да обезбедат посебен простор во автобусите или возовите за сместување на различни возила за микромобилност. Оваа стратегија, исто така, ќе помогне да се зголеми базата на клиенти кај операторите за јавен превоз и за микромобилност.

Градовите

При изборот на давател за заеднички услуги за микромобилност, градовите треба да ги фаворизираат бизнисите кои имаат широко портфолио на производи и вистински ги разбираат потребите за локална мобилност. Тие исто така можат да го промовираат растот на микромобилноста со инсталирање на инфраструктура за возење, паркирање и полнење што интегрира неколку начини на микромобилност и исто така го олеснува транспортот за пешаците и другите патници. Регулаторите можат да помогнат со создавање безбедни коридори за мобилност за сите форми на транспорт. Прво, сепак, тие мора да се погрижат да имаат јавна поддршка од секој што редовно патува до нивната локација.