НЕДОСТАТОК НА КОНТЕЈНЕРИ – ЦЕНИТЕ НА КОНТЕЈНЕРСКИОТ ПРЕВОЗ СЕ ЗГОЛЕМИЈА ТРОЈНО ЗА ОСУМ НЕДЕЛИ
Бумот во трговијата со стоки ги достигнува своите граници: Контејнерите стануваат оскудни, товарниот превоз меѓу Кина и Европа станува поскап.
Индустријата не очекува подобрување до крајот на локдаунот поради короната низ Европа.
Секој што сè уште чека на паметен телефон порачан пред Божик, го чека уште една лоша информација: Контејнерите се малку. Кризата во светската трговија сега драматично ескалира.
„Фајненшл тајмс“ објави дека цените на товарниот превоз на најважната рута за испорака меѓу Кина и Северна Европа се зголемиле тројно во последните осум недели.
Резервацијата на контејнер од 40 стапки на оваа рута сега чини повеќе од 9000 УСД наместо 2000 УСД во ноември.
Оваа бројка приближно одговара на индексот на контејнерскиот превоз од Шангај од 15 јануари, кој покажува цена од 4,413 долари за половина пократкиот 20 фитен стандарден контејнер.
Ларс Јенсен од консултантската компанија Seaintelligence зборуваше за „проблем со тесно грло“.
„Цените се водени од клиенти кои се борат за оскудни ресурси: контејнерите“.
Во втората половина на 2020 година, трговијата со стоки меѓу Европа и Азија буквално цветаше. Во исто време, многу празни контејнери сè уште беа заглавени во пристаништата како резултат на трговскиот колапс на почетокот на корона кризата, каде што сега не се потребни.
Покрај тоа, пристаништата не можеа да управуваат со толкава стока како што се бараше, рече Џон Батлер, претседател на Светскиот бродски совет: „Доаѓајќи од огромна несреќа, бевме изложени на историски високиот обем на превоз на стоки, а сега има повеќе отколку што терминалите може ефикасно да ракуваат со бродовите“.
Покрај тоа, капацитетите беа повлечени од рутата Кина-Европа во корист на трговијата преку Пацификот, пишува Фајненшл Тајмс – иако таму нема бонуси за недостиг. Цените на товарниот превоз меѓу Кина и САД се стабилизираа од октомври откако кинеската влада интервенираше со дополнителни бродски компании.
Опуштање само после локдаунот
Прашањето за европските увозници е сега дали можат да прифатат подолго време на чекање или да им ги пренесат високите цени на превозот на своите клиенти.
Голем број компании веќе пријавуваат нарушувања во испораката. Многу компании избираат прво да го искористат својот инвентар што е можно повеќе. Но, некои продавници се веќе празни, како во случајот со микрочиповите, чиј недостаток веќе на некои места го парализира производството на автомобили.
